Portfolio

Na kampusie WNS nie ma miejsca, które można by nazwać jego środkiem, centrum. Dla tak dużego i tak wypełnionego ludźmi założenia można to oceniać w kategoriach defektu przestrzennego. Potwierdzają to przytoczone powyżej fragmenty ankiet, wyrażające potrzebę takiego miejsca. Odpowiednio zaprojektowany punkt centrotwórczy mógłby być nie tylko wizytówką i symbolem kampusu, ale także miejscem spotkań dla studentów, przyciągając ich swoją atrakcyjną formą. O tym, że taki potencjał istnieje świadczy ilość osób spędzających czas pomiędzy zajęciami stojąc w okolicy wejść do budynków. W chwili obecnej każde przemieszczenie się dalej wymaga pokonania „psychologicznej bariery” jako stanowi znajdujący się na środku parking. Wykreowanie w eksponowanym widokowo, i dobre wkomponowanie przestrzenne takiego miejsca z pewnością zmieniłoby tę niekorzystną sytuację. Dałoby także szansę na przeorganizowanie systemu komunikacji wewnątrz kampusu, który na dzień dzisiejszy tworzy potencjalne miejsca kolizji krzyżując w kilku miejscach strumienie ruchu pieszego i kołowego, honorując w każdym przypadku ten drugi – jest zdecydowanie nie antropocentryczny. Racjonalniejsze zagospodarowanie wnętrza kampusu pozwoliłoby na przywrócenie bezpieczeństwa ruchu i wytworzenie miejsca o funkcji centralnej, służącego studentom i nie tylko, przy jednoczesnym zachowaniu ilości miejsc parkingowych, a być może ich zwiększeniu.

Naszą propozycją jest stworzenie otoczonego drzewami placu o niewielkich rozmiarach, delikatnie obniżonego w stosunku do sąsiedniego terenu, w północnej części głównego parkingu. Tworzące jego granice stopnie rysowałyby formę kameralnego amfiteatru, dzięki której miejsce to mogłoby służyć jako scena do performance, teren wystaw sztuki, prac studenckich – np. efektów warsztatów. Kilka stopni formujących zagłębienie terenu mogłoby także pełnić funkcję dwu lub trzyrzędowego audytorium dla przeprowadzanych na świeżym powietrzu zajęć dyskusyjnych. Prawdopodobne byłoby także doprowadzenie prądu, co rozszerzyło by możliwości jego wykorzystania. Z powodzeniem można założyć, że już sama forma oferująca przybyłym rolę aktora, widza, bądź uczestnika dyskusji stymulować będzie spontaniczną aktywność studencką i zapewni dużą popularność tej przestrzeni. Dodatkowym czynnikiem zachęcającym do spędzenia czasu w amfiteatrze była by jego widoczność i co za tym idzie wytworzone wrażenie bliskości i dostępności – ulokowany na przecięciu osi dwóch głównych traktów pieszych oraz widoczny z wielu okien budynków dydaktycznych stanowiłby interesującą propozycję dla spędzenia wolnego czasu.